καταγνώνω

καταγνώνω και καταγνώννω (Μ)

κατακρίνω, καταδικάζω στη συνείδηση μου την πράξη κάποιου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητικός σχηματισμός από τον μσν. αόρ. κατ-έ-γνωσα τού καταγιγνώσκω, κατά το σχήμα ἔλειωσα: λειώνω].